Φωτιά απ’ την Ανατολία (3) !!! Γεώργιος Ανεστόπουλος
Νύχτα. 3 τα χαράματα. Ορεινά σύνορα Συρίας – Τουρκίας.
Οι τρεις σνάϊπερς ρίχνουν ταυτόχρονα. Και οι τρεις αποκοπές της Συριακής ενέδρας πέφτουν.
«Κομάντος της κακιάς ώρας», σκέφτηκε ο αρχηγός της διμοιρίας των εισβολέων κάνοντας νόημα στη διμοιρία να προχωρήσει.
Μέσα στην θολή πρασινωπή νυχτερινή όραση οι κινήσεις τους φαίνονταν ξεκάθαρα.
«Τρεις δικοί μας είναι ήδη νεκροί. Γιατί δεν επεμβήκαμε;»
«Τους θέλουμε όλους και τους θέλουμε σε Συριακό έδαφος».
«Γι’ αυτό τους τοποθέτησες τόσο ξεκάρφωτα και ακάλυπτους; Τους θυσίασες!», έκανε σιγανά μα οργισμένος ο Σύριος Λοχαγός στον Ρώσο ομοιόβαθμό του δίπλα του. «Πανάθεμά σας για Σπέτσναζ», συνέχισε εκτός εαυτού.
«Σκάσε Αλή. Σου είπα, τους θέλουμε όλους. Κι αλλιώς δεν θα έμπαιναν».
«Δεν ήταν ανάγκη να πεθάνουν», επέμεινε ο Αλή.
«Αλή ή το βουλώνεις ή ...».
«Ιβάν, έχω κι εγώ όπλο, το ξέχασες;»
«Καλά. Θα σ’ αφήσω να το πιάσεις πρώτος, εντάξει;»
«Που να σε πάρει ο διάολος κωλορώσε».
«Αλή, σταμάτα να με ζαλίζεις με την ανατολίτικη κλάψα σου κι άντε πάρε τους δικούς σου και φύγε. Θα το κάνουμε μόνοι μας».
«Ναι, λες και δεν ξέρω ότι οι Σπέτσναζ δεν πιάνουν ζωντανούς αιχμαλώτους. Οι εντολές μας είναι σαφείς. Τους χρειαζόμαστε ζωντανούς για ανάκριση».
«Δηλαδή, είσαι η νταντά μου σήμερα; Χαχα...καλό. Εμείς σας εκπαιδεύσαμε και θα μας κάνετε και την νταντά τώρα;χαχαχα».
«Αετός1 προς φωλιά. Έτοιμος».
«Έλα Αλή, σκάσε τώρα. Μπήκαν στην παγίδα. Πέρασαν τον πρώτο κυνηγό μας».
«Αετός2 προς φωλιά. Έτοιμος».
«Πέρασαν και τον δεύτερο κυνηγό Αλή. Ετοίμασε τους άντρες σου».
«Αετός3 προς φωλιά. Έτοιμος».
«Εκκαθάριση ανιχνευτών και οπισθοφυλακής. Τώρα. Πυρ».
Οι Ρώσοι σνάιπερς έριξαν ταυτόχρονα. Ανιχνευτές και καταστροφείς των εισβολέων έπεσαν πριν προλάβουν να αντιδράσουν. Στη στιγμή οι Σύριοι άναψαν τους προβολείς κυκλώνοντας τους εισβολείς. Δυό τρεις απ’ αυτούς ανόητα άρχισαν να ρίχνουν προς τους προβολείς με τα καλάσνικωφ. Μάταια. Στο λεπτό έπεσαν νεκροί από τις βολές των σνάιπερ.
«Είστε κυκλωμένοι. Παραδοθείτε», ακούστηκε η φωνή του Σύριου Λοχαγού.
Οι εισβολείς κατάλαβαν πολύ αργά ότι έπεσαν σε παγίδα. Συνειδητοποίησαν επίσης πως οποιαδήποτε απόπειρα άμυνας ήταν μάταιη. Παραδόθηκαν. Έριξαν τα όπλα τους κάτω και γονάτισαν με τα χέρια στο κεφάλι.
Οι Σύριοι πλησίασαν τους αιχμαλώτους ενώ οι Ρώσοι εξακολουθούσαν να σημαδεύουν τους στόχους τους.
Ο Λοχαγός θυμωμένος πλησίασε με γρήγορο βηματισμό. Φαινόταν απειλητικός. Ο πρώτος αιχμάλωτος συνειδητοποίησε ότι σε λίγο θα ήταν νεκροί με φριχτό θάνατο. Ο Λοχαγός ήταν σχεδόν δίπλα του. Έβγαλε το μαχαίρι του και επιτέθηκε στον Σύριο αξιωματικό. Ο Αλή απόκρουσε το οπλισμένο χέρι του αιχμαλώτου, του το κλείδωσε σε λαβή, τράβηξε το δικό του μαχαίρι και του το βύθισε στο λαιμό. Τον άφησε σιγά σιγά να καταρρεύσει. Δεν είχε σβήσει ο θυμός του από την απώλεια των τριών ανδρών του. Ήθελε να του κόψει το κεφάλι μπροστά σε όλους. Τελικά αυτοκυριαρχήθηκε, τράβηξε το μαχαίρι από την πληγή και τον άφησε να σωριαστεί νεκρός στο χώμα.
Από μια κοντινή κρυψώνα ακούστηκε ένα επιδεικτικά αργό χειροκρότημα.
Ο Αλή έστριψε οργισμένος προς τη μεριά του κρυμμένου στα σκοτάδια Ιβάν. Του την έδινε άσχημα αυτός ο Ρώσος. Ιδίως μετά απ’ αυτό που έκανε απόψε στους άντρες του.
«Πάμε», ακούστηκε η ψυχρή φωνή του Ρώσου.
Τους έδεσαν και ξεκίνησαν για το ορεινό κρυσφύγετο. «Υπομονή», σκέφτηκε ο Αλή. Θα πάρω το αίμα μου πίσω σε λίγο. Ήξερε ότι τους πήγαιναν για μια πολύ σκληρή ανάκριση. Απ’ αυτές που οι κυβερνήσεις δεν θέλουν να γνωρίζουν. Ήταν απίθανο ακόμη κι αν θα ακουγόταν τίποτα την επόμενη για το ότι «συνελλήφθησαν εισβολείς».
Μόλις έφτασαν στο κρησφύγετο, ο Αλή έδωσε εντολή στους άντρες του να τους βάλουν στο υπόγειο και ετοιμάστηκε αγριεμένος να κατεβεί μαζί τους.
«Όχι Αλή», του έκοψε το δρόμο ο Ιβάν. «Τώρα αναλαμβάνουμε εμείς».
«Πως; Τι είναι αυτά που λες;», αντέδρασε έκπληκτος ο Σύριος.
«Αυτό που άκουσες. Εσύ και οι άντρες σου εξασφαλίστε την περίμετρο. Η ανάκριση είναι δική μας δουλειά. Αν έχεις αντίρρηση κάλεσε την διοίκηση να σου το επιβεβαιώσουν».
Αφρισμένος από το θυμό του ο Σύριος έκανε μεταβολή και έφυγε προτού τραβήξει το πιστόλι του. Άλλωστε, βαθιά μέσα του ήξερε πως κι αυτός και οι άντρες του μαζί δεν είχαν καμιά ελπίδα επιτυχίας κι επιβίωσης απέναντι στους Ρώσους. Θα το κατάπινε. Άλλωστε, υπήρχαν «άνωθεν εντολές» όπως φαίνονταν. Δεν θα τ’ ανακάτευε.
«Κύριε Λοχαγέ, αν το ψάξει;», ψιθύρισε ο Λοχίας Αντρέι.
«Δεν θα το ψάξει Λοχία. Και αν και όταν το κάνει, θα έχουν τελειώσει όλα. Θα έχουμε μάθει ότι θέλουμε κι αυτοί εκεί μέσα θα είναι τελειωμένοι. Άλλωστε γνωρίζεις τις εντολές μας. Αυτά που περιμένουμε να μάθουμε σήμερα επ’ ουδενί δεν πρέπει να τα μάθουν οι Σύριοι. Πάμε», έκανε και γύρισε προς το υπόγειο.
Ήταν 4.30 τα χαράματα.
Σε λίγο τα ουρλιαχτά γέμιζαν τον τόπο ολόγυρα. Ο Αλή προσπαθούσε να παρηγορηθεί από τον πόνο αυτών των άτιμων εισβολέων. Πληρωμένοι από εχθρούς της πατρίδας του εισέβαλλαν και σκότωναν συμπολίτες του. Τους άξιζαν αυτά που παθαιναν τώρα επί ώρες απ’ αυτούς τους αδίστακτους Ρώσους κομάντος.
6η πρωινή.
Ο Ιβάν και οι άντρες του βγήκαν από το υπόγειο.
«Τι έγινε;», ρώτησε ανυπομονώντας να μάθει κάτι ο Σύριος Λοχαγός.
«Μπα, τίποτα. Τελικά δεν γνώριζαν κάτι. Κακή πληροφορία μάλλον είχαμε. Δεν πειράζει πάντως. Πήραν ένα μάθημα όλοι όσοι θέλουν να εισβάλλουν στη χώρα σου Αλή. Πάρτε τα πτώματά τους και αδειάστε τα στην Τουρκική πλευρά, στην χαράδρα. Θα τους βρουν αύριο και θα καταλάβουν».
Ο Αλή έμεινε άφωνος. Κάτι δεν του πήγαινε καλά. Οι Ρώσοι ήδη ανέβαιναν στα οχήματά τους και έφευγαν.
«Το πίστεψε λες κύριε Λοχαγέ;», ρώτησε ο Λοχίας τον Ιβάν ενώ το τζιπ ξεκινούσε.
«Τι μας ενδιαφέρει;» απάντησε ο Λοχαγός σηκώνοντας τους ώμους του με αδιαφορία.
Το μόνο που τον απασχολούσε τώρα ήταν το επόμενο σκέλος της αποστολής του. Κάτι «χοντρό» ετοίμαζαν αυτοί οι άτιμοι. Κάτι που τον ανάγκαζε ν’ αλλάξει μέσα σε λίγες ώρες χώρα για να το εξακριβώσει. Ήταν το μόνο ίχνος που είχαν κι έπρεπε να το ακολουθήσουν μήπως και προλάβουν πριν «εξελιχθεί ο σχεδιασμός τους».
Ότι στοιχεία συνέλλεξαν είχαν ήδη σταλεί κωδικοποιημένα. Μέχρι να φτάσουν, η ομάδα υποστήριξης θα τα είχε επεξεργαστεί και θα τους δρομολογούσε στον επόμενο στόχο.
«Άκου Σπέτσναζ. Καλό! Ποιός είχε την ιδέα να μας παρουσιάσει έτσι στον Σύριο; Χαχα», έκανε κεφάτα ο Λοχαγός στον Λοχία.
Επόμενη μέρα. Λίβανος. Νότια Βηρυτός. 12η νυχτερινή.
«Ωραία κύριε Λοχαγέ. Τώρα είμαστε στην καρδιά της Χεζμπολάχ. Να μας χαιρόμαστε. Τι λέει ο σχεδιασμός γι’ απόψε;»
«Οι αναλυτές μας ήταν σαφείς Αντρέι. Το υπόγειο που θα κάνουν την τελετουργική σφαγή τους και την εκπομπή είναι γνωστό. Δουλειά μας είναι να το αποτρέψουμε και να συλλάβουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ζωντανούς για ανάκριση. Δεν πρέπει να γίνει η αναμετάδοση και ουδείς πρέπει να ξεφύγει ζωντανός».
«Και πως θα το πετύχουμε αυτό με τόσους οπλισμένους φανατικούς γύρω μας κύριε Λοχαγέ;»
«Με αρκετή φασαρία Λοχία».
«Κατάλαβα. Η Βηρυτός θα πάρει φωτιά απόψε. Και...ποιός θα τη βάλει;»
«Υπομονή Λοχία...λίγα λεπτά ακόμη. Για κοιτάξτε προς τα εκεί, στο Νότο».
Στη στιγμή πέντε φωτεινές ουρές διέσχισαν τον ουρανό.
«Ετοιμαστείτε κομάντος».
«Ωχ! Κατιούσα», έκανε ο Λοχίας «και πάνε σφαίρα για το Ισραήλ. Θα γίνει ολοκαύτωμα σε λίγο».
«Όπως τό’ πες Λοχία».
«Ναι, αλλά είμαστε στο κέντρο του στόχου κύριε Λοχαγέ. Σ’ εμάς θα τα στείλουν τα πακέτα τους οι Ισραηλινοί».
«Ακριβώς Λοχία. Γι’ αυτό και κανείς δεν θ’ ασχοληθεί μαζί μας. Σε λίγο ξεκινάμε. Έτοιμοι;», απάντησε ο Λοχαγός.
Όντως, σε λίγα λεπτά ήρθε η απάντηση του Ισραήλ με ένα μπαράζ από πυραύλους τινάζοντας τα πάντα γύρω σε ακτίνα πολλών τετραγώνων.
«Ναι, αλλά λόγω της κατάστασης δεν θ’ ακυρώσουν οι άλλοι;», ρώτησε ο Λοχίας.
«Αντιθέτως. Τώρα είναι που τσαντισμένοι θα το κάνουν οπωσδήποτε. Φεύγουμε κύριοι».
Οι κομάντος τρέχοντας και καλυμμένοι από τις φλόγες και τις εκρήξεις ολόγυρα έφτασαν γρήγορα στον στόχο. Εντόπισαν το κτίριο και κατευθύνθηκαν συντεταγμένα προς την πίσω είσοδο. Γύρω επικρατούσε πανικός. Ένστολοι οπλοφόροι έτρεχαν παντού πανικόβλητοι. Οι σκοποί ήταν εύκολος στόχος. Τους εξουδετέρωσαν με μερικές βολές.
Οι σιγαστήρες ήταν απαραίτητοι μια και οποιοσδήποτε ήχος μικρού όπλου πιθανόν να γίνονταν αισθητός από κάποιους. Μπήκαν στο κτίριο και κατευθύνθηκαν στο υπόγειο. Πανικός κι εδώ. Εύκολοι στόχοι για τους εκπαιδευμένους κομάντος. Έφτασαν στο υπόγειο. Έσπασαν την πόρτα και εφόρμησαν. Άργησαν. Ήδη ο φανατικός κουκουλοφόρος του έκοβε το κεφάλι μπροστά στην κάμερα. Τον εξόντωσαν και η ανταλλαγή πυρών άναψε στο δωμάτιο. Δύσκολο να μείνει κάποιος ζωντανός εδώ μέσα. Κάποιος ξέφυγε.
«Πιάστον. Πριν βγεί έξω», ούρλιαξε ο Λοχαγός.
«Τον έχω», απάντησε ο Λοχίας τρέχοντας κι ακολουθούμενος από έναν στρατιώτη.
«Λεονίντ»;
«Όλα καθαρά κύριε Λοχαγέ».
«Χαχαχα», ακούστηκε ένα ξέπνοο γέλιο πίσω από το διαλυμένο από τις σφαίρες γραφείο.
«Τον ελέγχω κύριε Λοχαγέ», είπε με σιγουριά ο Λεονίντ που ήδη βρίσκονταν πάνω από τον κουκουλοφόρο τραυματία σημαδεύοντάς τον με το όπλο του.
«Πολύ αργά Λοχαγέ για τους προστατευόμενούς σου», είπε χαιρέκακα και φτύνοντας αίμα ο τραυματίας.
«Δεν είσαι Άραβας», σχολίασε ο Ιβάν τραβώντας του την κουκούλα.
«Όχι».
«Είσαι Τσετσένος, πουτάνας γιέ», έκανε οργισμένος ο Ιβάν.
«Σωστά».
«Ο σφαγμένος»;
«Από τα φιλαράκια σου, τους Έλληνες».
«Τι πράγμα; Τι σχεδιάζετε που να σας πάρει ο διάολος; Λεονίντ κλείστου την τρύπα, δεν ξέρω τι θα κάνεις, θέλω να ζήσει να τον ανακρίνω».
Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα και ο Λοχίας έχοντας συλλάβει τον φυγά που κούτσαινε. Είχε φάει μια σφαίρα στο πόδι.
«Θα ζήσει;» ρώτησε ο Λοχαγός.
«Ναι, την έφαγε ελαφρά. Δεν πείραξα ούτε οστό, ούτε αρτηρία», απάντησε ο Λοχίας.
«Κι εσύ Τσετσένος;» ρώτησε ο Λοχαγός τον καινούριο.
Ο «φυγάς» κάτι απάντησε στ’ αραβικά οργισμένος σαν σε θρησκευτικό ντελίριο.
«Μπα που να σε πάρει διάολε. Σύριος είσαι», μονολόγησε ο Λοχαγός. Καταλάβαινε ότι τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Όλα τά’ χε, ένας Τσετσένος κι ένας Σύριος του έλειπαν. Και το χειρότερο, ένας Έλληνας σφαγμένος. Κακά προμηνύματα αυτοί οι συνδυασμοί.
«Πάμε», φώναξε. «Απεμπλοκή».
«Δεν θα καταφέρεις να ξεφύγεις Ρώσε», τού’κανε ο Τσετσένος.
«Πάρτε τους. Αρκάν ακούει;»
«Ακούει Ανατολ».
«Πάμε».
Ένας νέος γύρος εκρήξεων ξεκίνησε έξω από το κτίριο. Μια ευρεία «προκάλυψη» είχε ξεκινήσει. Η ομάδα του Λοχαγού ήταν ήδη έξω και περίμεναν. Μέσα στον χαμό από καπνούς και εκρήξεις ένα ελικόπτερο προσγειώθηκε στην διπλανή αλάνα. Αστραπιαία επιβιβάστηκαν όλοι και εξαφανίστηκαν προς τον ασφαλή βόρειο τομέα της Βηρυτού.
Β. Βηρυτός. Χαράματα.
«Σεργκέι κάνε μου τη χάρη να μην τους χάσουμε πριν της ώρας τους», είπε ο Λοχαγός στον γιατρό που περιποιόταν τους αιχμαλώτους.
Ο Σύριος εντάξει, αλλά ο Τσετσένος δύσκολα θα τη βγάλει. Απορώ πως δεν έχει πεθάνει ακόμη.
«Μάλλον γιατί δεν θέλει να πεθάνει ακόμη Σεργκέι. Έχει πράγματα να μου πει προφανώς αυτός ο φονιάς Ρώσων. Και θέλει να τ’ ακούσω».
«Ακριβώς Λοχαγέ. Πρέπει να ξέρεις τι σας έρχεται».
«Σ’ ακούω κάθαρμα. Τι δουλειά είχε ο Έλληνας; Γιατί τον σφάξατε»;
«Δεν καταλαβαίνεις Λοχαγέ; Τόσο δύσκολο είναι;»
«Τι δουλειά έχεις εσύ Τσετσένε να μπλέξεις τους Έλληνες;»
«Εγώ καμία. Βοήθεια παρέχω. Ο Σύριος όμως έχει».
«Τι εννοείς; Οι Σύριοι θέλουν να εμπλέξουν τους Έλληνες;»
«Ίσως όχι όλοι αλλά αρκετές δυνάμεις μέσα στη Συρία είναι της άποψης ότι το μόνο που τους σώζει έτσι που έχουν μπλέξει είναι ένας άξονας Ιραν-Τουρκία-Συρία».
«Και ο μόνος τρόπος να το πετύχουν αυτό είναι να εμπλακεί η Τουρκία με την Ελλάδα».
«Σωστά. Και χρόνος για ευγένειες δεν υπάρχει. Μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να εισβάλλει στην Συρία. Ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει ΑΜΕΣΑ, προτού επιτεθεί η Τουρκία στη Συρία. Άμα μπλέξει με την Ελλάδα το μόνο που δεν θα ήθελε θα ήταν ένα δεύτερο μέτωπο με την Συρία».
«Γι’ αυτό λοιπόν η «υπηρεσία» μου είχε απαγορεύσει να παρευρίσκονται Σύριοι στην ανάκριση των μουτζαχεντίν στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας», σκέφτηκε ο Λοχαγός.
«Θα εξαγριώνατε λοιπόν τους Έλληνες με σκοπό να τους κάνετε να επιτεθούν στους μουσουλμάνους μετανάστες τους».
«Και όχι μόνον. Το βίντεο που βγάλαμε έλεγε πως είναι τουρκική μουσουλμανική ομάδα αυτή που έκανε την σφαγή του».
«Κι αν δεν τσιμπούσαν οι Έλληνες;»
«Θα το κάνουμε εμείς γι’ αυτούς. Θα σφάξουμε κάμποσους μουσουλμάνους και θα το φορτώσουμε στους Έλληνες. Αυτό θα είναι αρκετό στους μετανάστες για να ξεσηκωθούν και να κάψουν τα πάντα στην Ελλάδα».
«Και πάντα θα ακολουθούν προκηρύξεις που θα τα φορτώνουν στους Τούρκους, ε;»
«Ακριβώς Ρώσε».
«Ναι, αλλά η εκπομπή σου δεν έπιασε. Μπλοκάραμε τα πάντα. Και η κάρτα μνήμης της κάμερας είναι στα χέρια μας. Οι Έλληνες δεν θα μάθουν ποτέ τίποτα».
«Δεν πειράζει Ρώσε. Θ’ ακολουθήσουν κι άλλα. Κι άλλα πολλά. Δεν θα μπορέσεις να τα προλάβεις όλα. Θες δε θες θα εμπλακούν».
«Κι εσύ Τσετσένε τι λόγο έχεις να τους βοηθάς;»
«Εγώ και η χώρα μου είμαστε ήδη μέσα στα σκατά. Σε πόλεμο με τον Χριστιανό κατακτητή. Εσένα. Χρειαζόμαστε λοιπόν συμμάχους τα μουσουλμανικά έθνη. Και ο μόνος τρόπος για να το αποκτήσουμε αυτό είναι να εμπλακούν όλα σε πόλεμο με τους Χριστιανούς. Για ν’ αναγκαστούν να σχηματίσουν ένα μεγάλο ισλαμικό μπλοκ και να σταθούν δίπλα μας. Τόσο απλό».
Γιώργος Ανεστόπουλος
http://aegeanhawk.blogspot.gr/2012/06/3.html
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΩΡΓΟ...
