Χτύπα γερά και ρίξ’ το στους Φασίστες..Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

By maksel | Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

http://feeds.feedburner.com/wradrasis/fcEE

- Κι όμως ακόμη μπορεί να πετύχει.... ένα «γερό χτύπημα σε δημόσιο χώρο» που θα προκαλέσει μεγάλες απώλειες Ελλήνων Πολιτών και που θα φορτωθεί μετά στους Φασίστες.

- Ρε δε σταματάτε τις μαλακίες; Άντε πια... το δοκιμάσατε, δεν ακούσατε κανέναν και κάνατε το δικό σας... Και όχι μόνον αποτύχατε, όχι μόνον είχατε το θράσος να αναλάβετε την ευθύνη, αλλά τολμάτε να ξανασχεδιάζετε τα ίδια; -

Το ότι το κάναμε αποδεικνύει επιχειρησιακές δυνατότητες, ικανότητα, τόλμη και αποφασιστικότητα σύντροφοι. Το ότι δεν «ακούσαμε κανέναν» όπως λες, σου θυμίζω ότι δεν είμαστε «αστική ομάδα» να έχουμε αρχηγούς, πάτρωνες και φωστήρες.

Λαϊκές συνελεύσεις και αυτόνομες ομάδες είμαστε, δεν δίνουμε λόγο σε κανέναν. Το ότι δεν πέτυχε το «χτύπημα στο μετρό», δυστυχώς υπάρχουν και «τεχνικές αστοχίες» που δεν μπορούν να προβλεφθούν.

Το ότι αναλάβαμε την ευθύνη, ναι, εν πρώτοις αναγκαστήκαμε και κατά δεύτερον, έπρεπε για να «στείλουμε πολλαπλά μηνύματα» και να εκμεταλλευθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο επικοινωνιακά το «γεγονός». Και το ότι το ξανασχεδιάζουμε δείχνει αποφασιστικότητα να πετύχουμε τους σκοπούς μας όποια αντιξοότητα και αν τύχει. -

Πάτε να μας βάλετε σε γερά μπλεξίματα σύντροφοι. - Όποιος δεν αντέχει μπορεί να «συνταξιοδοτηθεί» σύντροφοι. Κάντε τόπο στους νέους και αδίστακτους νεότερους αγωνιστές.

- Είσαι πολύ μικρός για να μιλάς έτσι σύντροφε. Στον καιρό μου πάντα τηρούσαμε έναν κανόνα. Όχι απώλειες στον άμαχο πληθυσμό. Όχι νεκροί απλοί πολίτες. Όχι απώλειες αθώων που θα έστρεφαν την κοινή γνώμη εναντίον μας.
Εσείς εδώ και καιρό έχετε την τάση να καταστρατηγείτε αυτό τον κανόνα και θα δημιουργήσετε πολλά προβλήματα στο Ένοπλο Λαϊκό Κίνημα. Ήδη δημιουργείτε. Τραβάτε την κοινή γνώμη μακριά μας. - Κανείς «απλός Πολίτης» δεν είναι αθώος. Όποιος ανέχεται αυτή την κατάσταση είναι εξίσου ένοχος με τους κυβερνώντες. - Δεν είναι έτσι.
Μην είσαι ισοπεδωτικός. - Ξαναλέω. Όποιος δεν αντέχει τους νέους νόμους του νέου αμείλικτου ασύμμετρου πολέμου να μας αδειάζει τη γωνιά. - Νεαρέ σύντροφε έχεις συνειδητοποιήσει τι θα συνέβαινε εαν πετύχαινε το ανεγκέφαλο μαζικό χτύπημά σας στο μετρό; - Και βέβαια. Νεκρούς που θα προκαλούσαν ρίγος στο σύστημα. - Όχι απλά νεκρούς. Εκατόμβη νεκρών πολιτών.

- Ακριβώς. Τι άλλο καλύτερο; - Μα πως τολμήσατε να βάλετε «θερμοβαρική βόμβα» σε τρένο; Αν είναι δυνατόν;

- Πως αλλιώς θα πετυχαίναμε να τινάξουμε τρένο και σταθμό στον αέρα; Πως αλλιώς θα πετυχαίναμε να έχουμε κάμποσες εκατοντάδες νεκρούς ώστε να τους κάνουμε να «ταρακουνηθούν»; ΌΛΟΥΣ.

Θα προτιμούσες μήπως κανένα αέριο τύπου Σαρίν; Εν πάση περιπτώσει, μια «θερμοβαρική βόμβα» ήταν εύκολο να την φτιάξουμε και ο αντίκτυπος θα ήταν «ιδιαιτέρως εντυπωσιακός». Ένας πρώτος πυροδοτικός μηχανισμός θα εξαέρωνε τη βενζίνη σε όλο το βαγόνι και ένας δεύτερος μηχανισμός θα πυροδοτούσε όλο αυτό το «εναέριο μίγμα».

Δεν θα έμενε τίποτε από επιβάτες, τρένο και σταθμό. - Σας την έφεραν όμως. Όχι μόνον εντοπίστηκε ο μηχανισμός, όχι μόνον δεν εξερράγη κανένας από τους δύο μηχανισμούς αλλά και οι Αρχές κατόπιν την παρουσίασαν ως μια «απλή χαμηλής ισχύος εμπρηστική βομβίτσα». - Δεν πειράζει. Οι Αρχές το έπιασαν όμως το μήνυμα.

Αυτό αρκεί σε πρώτη φάση. Κατάλαβαν καλά τι «δυνατότητες» έχουμε και πόσο αποφασισμένοι είμαστε να τις χρησιμοποιήσουμε. - Ακόμη κι αν πετύχαινε το χτύπημα κανείς δεν σας βεβαιώνει ότι το περίπλοκο επικοινωνιακό παιγνίδι σας κατόπιν θα επιτύχαινε εξίσου. - Κι όμως. Θα πετύχαινε. Θα ήταν πολύ απλό.

Μια προκήρυξη θα έδινε την ανάληψη της ευθύνης σε Μουτζαχεντίν. Αλλά σκόρπια μέσα στην προκήρυξη θα υπήρχαν «λέξεις – κλειδιά» που θα ήταν πολύ εύκολο να «αποκωδικοποιηθούν» και να «οδηγήσουν τη σκέψη ΜΜΕ και Πολιτών εκεί που θέλουμε». Να κάνουν όλους να σκεφτούν ότι το χτύπημα το έκαναν φασίστες και πάνε να το φορτώσουν σε Μουτζαχεντίν.

Κανείς δεν θα σκέφτονταν εμάς. Θα έπεφταν όλοι να τους λιανίσουν τους φασίστες. Θα τους εξαλείφαμε από προσώπου γης. - Με τίμημα όμως κάμποσες εκατοντάδες νεκρούς αθώους πολίτες.

- Στο ξαναλέω. Κανείς δεν είναι αθώος. Ανέχονται και συντηρούν αυτή την σάπια πολιτικοκοινωνική κατάσταση, άρα είναι όλοι εξίσου ένοχοι. - Ακόμη και τα παιδιά; - Πάντα υπάρχουν παράπλευρες απώλειες σ’ έναν πόλεμο.
- Θα τό’ λεγες αυτό εαν ήξερες πως θα είναι το δικό σου παιδί εκεί μέσα; - Δεν επιτρέπονται συναισθηματισμοί σ’ αυτόν τον αμείλικτο πόλεμο σύντροφε. - Και πιστεύεις ότι οι Αρχές θα «τσιμπούσαν» σ’ αυτό το ... «επικοινωνιακό παιγνιδάκι» σας; - Δεν έχει καμία σημασία το τι θα πίστευαν οι Αρχές.
Στο ξαναλέω, σημασία έχει ότι θα «τσιμπούσαν» τα ΜΜΕ και η Κοινή Γνώμη. Αυτοί θα πίεζαν τις «δημοσκοπήσεις» και αυτές τους Πολιτικούς και το Κράτος. - Κι αφού απέτυχε το χτύπημα γιατί αναλάβατε την ευθύνη; - Κρίναμε ότι με κάποιον τρόπο θα έπρεπε να «αυτοπροστατευθούμε» αλλά και να το εκμεταλλευθούμε.
Βλέπεις, Κράτος και Αρχές είχαν αρχίσει να στρέφουν την «προσοχή» πάνω μας. Οπότε δεν μπορούσαμε να κάνουμε κι αλλιώς. Απαντήσαμε λοιπόν με διπλά μηνύματα. Ως προς τις Αρχές, ήξεραν εξ’ αρχής ότι η «βόμβα» ήταν κάτι 100 φορές ισχυρότερο απ’ αυτό που «φαίνονταν επιφανειακά».
Αποφάσισαν να μην δημοσιοποιήσουν αυτό το στοιχείο. Αποφασίσαμε να παίξουμε το παιγνίδι τους και να μην πούμε ούτε κι εμείς τίποτα περισσότερο επ’ αυτού κρατώντας το «καβάντζα για το μέλλον». Αντιθέτως, στηρίξαμε το παιγνίδι τους περιγράφοντας το «πως χειριστήκαμε επιχειρησιακά» το χτύπημα ώστε να μην υπάρξουν θύματα στους πολίτες. Έτσι, όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Πολίτες και Αρχές. - Και παρ’ όλα αυτά, εξακολουθείτε να σχεδιάζετε το ίδιο;
- Ο σχεδιασμός είναι καλός και σωστός. - Απέτυχε όμως. - «Τεχνικές αστοχίες» δεν μπορούν να συμβούν οι ίδιες δεύτερη φορά. Και στατιστικά να το πάρεις ακόμη... - Το ότι θα οδηγήσει σε εμφύλιο – και όχι μόνον - ένα τέτοιο χτύπημα δεν σας απασχολεί;

- Και βέβαια. Καλοδεχούμενη εξέλιξη. Ότι δεν διορθώνεται «καταστρέφεται»....

(ναι, ναι, άλλη μια «μυθοπλασία»... ένα ακόμη «παραμυθάκι»...οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι κι αυτή «εντελώς συμπτωματική»...σωστά;)

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2012/07/blog-post_23.html